Oma Nouws had de traantjes altijd snel klaar. Er waren kleinkinderen die er een spelletje van maakten en vroegen of ze wilde vertellen over haar 70 jaar eerder overleden zoontje. En daar ging ze weer. Helaas is het een erfelijke kwestie. Met een paar welgerichte vragen, een meeslepend boek of een paar listige filmscènes heb je mij ook snotterend tegenover je zitten. Ik heb het tien minuten lange filmpje Making a difference One app at a time ook met een dikke strot uitgekeken.
Het is typisch Apple. Geen woord over groottes, snelheden, hoeveelheden, gewicht, accuduur. Alleen voorbeelden van mensen die met behulp van apps hun eigen leven en dat van anderen weten te veranderen en te verbeteren. Het gaat er niet om wat een apparaat kan. Het gaat erom wat een mens ermee kan. En dan niet zomaar mensen. Een gemotiveerde man op een motor in de binnenlanden van Afrika die baby’tjes helpt. Een man en een vrouw met een prothese. Een schattige Inuit-oma. Een jongen met Down-syndroom. Prachtig ingetogen gefilmd, met weidse landschappen en intieme close-ups. Feelgood to the max. Een gehandicapte jongen die via zijn iPad laat weten dat hij wil knuffelen met een meisje. Een vrouw zonder onderbenen die dankzij een app op hoge hakken kan lopen. Inuit-kinderen die de taal van ouders kunnen leren.
Nadat ik mijn neus had gesnoten kwam ik weer bij zinnen. Ik maak me zorgen over iOS7. Niet over de nieuwe functies (een aantal van de wensen uit mijn vorige column zijn vervuld) en ik ben blij dat de verwijzingen naar leer, papier en speeltafels verdwijnen. Het ziet er inderdaad allemaal fris en fruitig uit. Maar hoe moet dat als je slechtziend of dyslectisch bent? Kijk eens op de site Entropy, met schermafbeeldingen van iOS7 naast iOS6. Slechtzienden hebben behoefte aan contrast. En dat contrast krijgen ze niet als ze Mail openen. De Weer app is helemaal dramatisch. Een witte magere Helvetica op een lichtblauwe achtergrond met kleurverloop is zelfs voor mij amper te lezen.
iOS is tot nu toe breed geprezen om de ingebouwde voorzieningen voor blinden en slechtzienden. Ik hoop dat het toeval is, dat in Making a difference One app at a time niemand met visusproblemen verscheen en dat er in iOS7 opties zitten die iedereen zullen verbazen en verblijden (zoals het traploos vergroten van letters in iBooks). Je kiest voor elk probleem namelijk de beste oplossing. Als iOS die niet biedt, kijken mensen meteen naar Android. Zelfs ik, dikke strot of niet.