Apple brengt de iPad mini uit. Na drie maanden komen de eerste klachten dat scrollen een drama is, dat apps eeuwen nodig hebben om op te starten, dat iOS herinstalleren een oplossing is, maar dat de iPad na drie maanden weer onwerkbaar traag is. Deskundigen vermoeden dat er goedkoop flash-geheugen in zit. Als Apple de iPad mini 2 uitbrengt zit daarop iOS 7. Het probleem blijkt een bug te zijn die met iOS 7 is verholpen. Na bijna een jaar, eindelijk.
Kan iemand zich de hoon, de spot, de ‘Apple is doomed’-commentaren en de instortende beurskoersen voorstellen? Toch is dit exact wat Google deed. Android 4.2 kon niet overweg met Googles paradepaardje – en iPad mini-killer – Nexus 7 en pas na bijna een jaar werd dit met Android 4.3 opgelost. En niemand die boos werd op Google, niemand die ‘Google is doomed’-koppen maakte en niemand die zijn aandelen verkocht.
Dat is best raar.
Alles is inmiddels het naderende einde van Apple. De transformatie van sukkeltje van de technologie naar absolute marktleider is voor analisten en journalisten een uitzondering. Een aberratie. Een afwijking. Een tijdelijke situatie. Want de beurskoersen (door beursanalisten opgejaagd) zijn al omlaag, kijk maar. Want Apple heeft nog steeds de iWatch (door beursanalisten aangekondigd) niet uitgebracht, dus Apple innoveert niet meer. Peter van Ammelrooy durfde in de Volkskrant van 1 augustus zelfs te beweren dat Apple Samsung en HTC imiteert door met een budget iPhone uit te komen. Terwijl er al ver voor Android (2010, drie jaar na de iPhone) op Mac-sites over drie modellen iPhone werd gefilosofeerd, omdat Apple ook de iPod (2001) en de Mac (1984) in good, better en best maakte.
Ik voorspel dat de reacties in de pers op een budget iPhone lauw en teleurgesteld zijn en dat het binnen een kwartaal de bestverkopende smartphone wereldwijd zal zijn. Doe mij maar een gele.
PS: Even iets heel anders. Voor de mensen die altijd zeggen dat ze niets te verbergen hebben: dit is wat er gebeurt wanneer ze alles van je weten.